Ծառերը։ Հերման հեսսե

Ծառերն ինձ համար միշտ եղել են ամենահամառ քարոզիչները։ Ես հարգում եմ նրանց, երբ նրանք ամպերի մեջ և ընտանիքում են ապրում,…

Քեռի Ֆրանցը: Լյուդվիգ Թոմա

Քեռի Ֆրանցը Լյուդվիգ Թոմա Մայրս նամակ ստացավ զորացրված սպա քեռի Ֆրանցից և ասաց, որ ինքն իսկապես ուրախ է, որ քեռի…

Գանձանակ։ Էտգար Կերետ

Հայրիկը չէր համաձայնվում գնել ինձ համար այդ խաղալիքը՝ Բարտ Սիմփսոնին: Այ մայրիկը՝ ուզում էր, իսկ հայրիկը ոչ մի գնով չէր…

Չալանկը: Ստեփան Զորյան

Շատ բան կարելի է պատմել շների մասին, բայց այն, ինչ ուզում եմ պատմել, վերաբերում է մեր շանը, որն արդեն չկա:…

Գորտը: Ռ. Ագուտագավա

Ես նստած եմ հին լճակի մոտ, որ լեցուն է գորտերով: Լճակի եզրերին խիտ աճել են որձախոտն ու շաքարեղեգը: Ափին՝ շաքարեղեգի…

Կամուրջ: Կաֆկա

Ես սառն էի և ամուր էի, ես կամուրջ էի, ես պառկած էի անդնդի վրա: Այս կողմում ոտքերիս մատները մտան հողի…

Խիղճը: Իտալո Կալվինո

Երբ պատերազմ սկսվեց, մի ոմն Լուիջի ասաց, թե ինքն ուզում է կամավոր գնալ պատերազմ:Բոլորը նրան շատ-շատ գովեցին: Լուիջին գնաց այնտեղ,…

Մտածումի շիթեր: Վահան Թոթովենց

Երբ  մարդ  չկրնար  աշխատել՝  կա՛մ  կը  լռե  կա՛մ  կուլա։  Լռությունը  Անհունին  կրկներևույթն  է  տիեզերքին  վրա։  Մարդ  ընդհանրապես  կուլա,  որովհետև  ամեն …

Ավելի վատ: Ժակ Պրևեր

Ցեխոտ շանը թողեք ներս… Ավելի վատ նրանց համար ովքեր շուն չեն սիրում ոչ էլ ցեխ Ոտքից գլուխ ցեխոտ շանը թողեք…

Արբեք Գիյոմ Ապոլիներ

Միշտ պետք է արբած լինել։ Դա է կարևորը, միակ խնդիրը դա է։ Չզգալու համար ժամանակի զարհուրելի բեռը, որ ճնշում է…

Փոքրիկ դրախտ: Խուլիո Կորտասար

Երջանկության ձևերը շատ են տարբեր: Գեներալ Օրանգուի ղեկավարած երկրի բնակիչները երջանիկ են այն օրվանից, երբ նրանց արյան մեջ ընկան ոսկե ձկնիկները:…

Քիթը: Լուիս Ֆերնանդու Վերիսիմու

Նա շատ հարգված ատամնաբույժ էր` քառասունքանի տարեկան, աղջիկը` համարյա ուսանող: Լուրջ, զուսպ, առանց զարմացնող տեսակետների, բայց որպես մասնագետ ու քաղաքացի`…

Մեծ աղմուկ: Կաֆկա

Ես  նստած  եմ  իմ  սենյակում,  ողջ  բնակարանի  աղմուկի  կենտրոնում:  Լսում  եմ,  թե  ինչպես  են  շրխկում  բոլոր  դռները,  դրանց  աղմուկի  պատճառով …

Խեղճ երեխա: Դինո Բուցատի

Մի  զբոսայգում    երեխանրի    խմբերը    պատերազմ  են  խաղում:   Նրանցից  շատերը  շիկահեր  են,  վարդագույն  մաշկով,  կապույտ  աչքերով:  Ու  քանի  որ  տղեկները …

Կոնֆուցիոս

Կոնֆուցիոսն  ասում  է. Երտասարդները  պետք  է  տանը  հարգեն  ծնողներին,  իսկ  դրսում՝  տարեցներին,  իրենց  գործին  մոտենան  լրջորեն  և  ազնվորեն,  անսահմանորեն  սիրեն …

Փոքրիկ առակներ: Կարել Չապեկ

Աքաղաղ Չի  լուսանում:  Ես  դեռ  ազդանշան  չեմ  տվել: Ճնճղուկ Մեծ  բան  է՝  սոխա՜կ:  Մենք,  ճնճղուկներս,  ավելի  շատ  ենք: Կոճղ Ինչո՞ւ …

Ահմադը: Հովհ. Թումանյան

Ա Ես  իմ  մանկության  գարունները  անց  եմ  կացրել  մեր  սարերում: Շատ  էի  սիրում  իմ  տատոնց  տունը  ու  միշտ  այստեղ  էի …

Լինել ծնված: Վիլյամ Սարոյան

Ի՜նչ  եր­ջան­կու­թյուն  է,  որ  ծն­վել  ենք,  ողջ  ենք  մնա­ցել  մա­նուկ  հա­սա­կում,  չոչ  ենք  արել  ու  ձգ­վել,  կանգ­նել  ենք  եր­կու  ոտ­քե­րի …

Սիրո դեմ: Դինո Բուցատի

Հիմա,  երբ  նա  մեկնել  է,  ու  այլևս  չի  վերադառնա,  անհետացել  է,  ջնջվել  իր  կյանքից,  ճիշտ  այնպես,  ասես  մեռած  լինի,  իրեն` …

Գավառական նամականի: Ակ. Բակունց

Մեր  քաղաքը  գրպանի  քարտեզի  վրա  ամենևին  մի  փնտրեք,  փոքր  է,  չեն  նիշել,  թեկուզ  որպես  միջակետ:  Եթե  հիշատակում  են  խոշոր  ավանները, …

Ահմեդի ուղտը: Ավ. Իսահակյան

Ահմեդը  հինգ  ուղտ  հետևը  ձգած  գնում  էր  քաղաք: Արևը  սաստիկ  այրում  էր,  ծարավը  մարդու  շրթունքը  պատառ-պատառ  էր  անում: Եղավ  որ՝ …

Ուրախ գիշեր: Հովհ. Թումանյան

Ինչքա՜ն  ծիծաղեցին  էն  գիշեր․․․ Ամենքը  գաղթականներ  էին։  Նոր  էին  Թիֆլիս  հասել։  Զանոն  էլ  նրանց  հետ  էր։  Իր  հոր  փեշիցը  բռնած …

Ամենաանսպառ ժանրը: Վիլյամ Սարոյան

Պատմվածքն անվերջանալի բան է: Զարմանալի է, թե այդ անսահմանության ինչպիսի՜ փոքր մասնիկ է հաջողվել մինչև հիմա ցույց տալ գրողներին ընդհանրապես,…

Կորսված օրեր: Դինո Բուցատի

Մի քան օր հետո, ինչ դարձել էր շքեղ ամառանոցի տեր, Էռնեստ Կաձիրան տուն վերադառնալով, հեռվից նկատեց մի մարդու, ով մի…

Լեոնիդ Ենգիբարյան

Հովանոցը Մի փոքր լռելուց հետո աղջիկն ասաց. — Բայց մենք տուն չունենք, որտե՞ղ ենք ապրելու: Տղան ժպտաց ու պատասխանեց, որ…

Օտարականը Շառլ Բոդլեր

— Ամենից շատ ո՞ւմ ես սիրում դու, ասա՛, հանելուկ- մարդ, հո՞րդ, մորրդ, քրո՞ջդ, թե՞ եղբորդ: — Ես չունեմ ոչ հայր,…

Հյուսնի պատմությունը: Վիլյամ Սարոյան

Լյուսի տատիս իմացած հեքիաթներին վերջ չկար: Ահա դրանցից մեկը, որն ապացուցում է, թե հուսահատությունը պարզապես անհեթեթություն է: Այս պատմությունը հյուսնի…

ՑԱՆԿԱՆՈՒՄ ԵՄ: Խորխե Բուկայ

Ցանկանում եմ, որ ինձ լսես՝ առանց դատապարտելու։ Ցանկանում եմ, որ արտահայտվես՝ առանց ինձ խորհուրդ տալու։ Ցանկանում եմ, որ ինձ վստահես՝…